عبدالعلی قوام درگذشت
تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۴۹۲۸
عبدالعلی قوام، مترجم، پژوهشگر و استاد علوم سیاسی، در ۷۸ سالگی از دنیا رفت.
به گزارش ایران اکونومیست، خانه اندیشمندان علوم انسانی با اعلام این خبر نوشته است: «دکتر عبدالعلی قوام استاد برجسته و ممتاز رشته علوم سیاسی و روابط بینالملل صبح امروز (سهشنبه، نهم خردادماه) آسمانی شد. دکتر قوام در طول چهار دهه فعالیت علمی خویش، دهها اثر فاخر تولید و نقشی بینظیر و بی بدیل در تقویت و غنای ادبیات رشته روابط بینالملل در ایران ایفا کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سیدعبدالعلی قوام زاده ۱۳۲۴ در قزوین بود. او در سال ۱۳۴۳ وارد مقطع کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه ملی ایران شد و در سال ۱۳۴۷ از این دانشگاه مدرک گرفت. سپس به دانشگاه ایلینوی آمریکا رفت و در سال ۱۳۵۲ با مدرک کارشناسی ارشد «اداره امور دولتی» از این دانشگاه فارغالتحصیل شد. او پس از آن به انگلستان رفت و پس از گرفتن دومین مدرک کارشناسی ارشد خود در دانشگاه آبردین در رشته «تئوری اجتماعی و سیاست عمومی» در سال ۱۳۵۴ در همان دانشگاه ادامه تحصیل داد و در سال ۱۳۵۷ با مدرک دکتری علوم سیاسی فارغالتحصیل شد.
قوام پس از فارغالتحصیلی به ایران بازگشت و به عضویت هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی درآمد. او همزمان ریاست مرکز آموزش و پژوهش سازمانهای محلی و شهرداریهای کشور را نیز بر عهده گرفت و تا سال ۱۳۵۹ در این سمت باقی ماند. قوام از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۲ مدیریت گروه علوم سیاسی و روابط بینالملل دانشگاه شهید بهشتی را برعهده داشت.
کتاب «اصول سیاست خارجی و سیاست بینالملل» نوشته عبدالعلی قوام در سال ۱۳۷۰ در مراسم کتاب سال به عنوان اثر برگزیده معرفی شد.
«دیالوگ میان روابط بینالملل و حقوق بینالملل در آغاز هزاره سوم: یک مطالعه بین رشتهای»، «مبانی دیپلماسی: چگونگی مطالعه روابط میان دولتها »، «تحولات سیاسی و اجتماعی اروپای شرقی تا ۱۹۴۵»، «اهمیت و مسائل حوزه اقیانوس آرام» با همکاری مریم دفتری، «اصول سیاست خارجی و سیاست بینالملل»، «توسعه سیاسی و تحول اداری»، «نقد نظریههای نوسازی و توسعه سیاسی»، «سیاستهای مقایسهای»، «چالشهای توسعه سیاسی»، «جهانی شدن و جهان سوم»، «روابط بینالملل: نظریهها و رویکردها»، «از منازعه تا همبستگی: بررسی روابط بینالمللی خاورمیانه از منظر مکتب انگلیسی» با همکاری احمد فاطمینژاد، «اتحادیه اروپا: هویت، امنیت و سیاست» با همکاری داود کیانی، «دولتسازی، ملتسازی و نظریه روابط بینالملل» با همکاری افشین زرگر، «سیاستشناسی: مبانی علم سیاست»، «نظریه روابط بینالملل: پیشینه و چشمانداز» با همکاری احمد فاطمینژاد و سعید شکوهی، «روند دولتسازی و ملتسازی در قفقاز جنوبی» با همکاری افشین زرگر و «دین و نظریه روابط بینالملل» از جمله کتابهای به جامانده از اوست.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: عبدالعلی قوام درگذشت
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: روابط بین الملل علوم سیاسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۴۹۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودتخریبی در نظام های سیاسی
یکی از ویژگیهای نظامهای سیاسیِ هوشمند،"گشودگی به تجربه" است.
"گشودگی به تجربه"، دست کم واجد دو معناست:
۱. از تجربهی جدید و نو استقبال میکند. امکانهای مواجهه شدن با واقعیتها را با شیوهای جدید، از دست نمیدهد. جسارت آزمودن راهحلهای جدید را دارد.
۲. به تجربههای زیستهی خود، به منزلهی منبعی معرفتبخش توجه میکند و در هر گونه تصمیمگیری آتی از این منبع بهره میبرد.
تجربه، حاصل مجموعهی مواجهات با موقعیتهای مختلف و نیز تصمیمات موفق و ناموفق است. از این رو تجربهها میتوانند شیرین و یا تلخ باشند زیرا شامل پیروزی و شکست میشوند. تجربهی شکست، یعنی عدم وصول به نتیجهی مورد انتظار. به عبارت دیگر، آنچه رخ داده با آن چه در ابتدا مورد انتظار بوده است، تطابق نداشته باشد. نظام هوشمند با تکیه بر تجربههای مکرر خود میتواند بنبستها را شناسایی کند.
گشودگی به تجربه در دو گونه و دو سنخ قابل صورت بندی است:
ا. گشودگی به تجربهی خود
۲. گشودگی به تجربهی دیگران
شناسایی بنبستها در سیستمهای سیاسی هوشمند فرایند پیچیدهای دارد که طی آن، به نقد و بررسی عملکرد خود میپردازند و با تحلیل سیاستهای مشابه در دیگر نظامها و ایجاد مکانیزمها و فرصتها برای شنیدن نظرات و ایدههای منتقدین به تصحیح روشها و تصمیمات خود اهتمام میورزند این گونه نظامهای سیاسی نه فقط به تجربههای زیستهی خود اهمیت میدهند و راههای مسدود و بنبست را میفهمند که با مطالعه و تدقیق در سرنوست دیگران از تجربههای آنان میآموزند. برای آنان تجریهی دیگران، به منزلهی معلمی است که دانایی و خردمندی را در آنان پرورش میدهد و سبب میشود عمر و سرمایه در راه بی حاصل هدر ندهند.
"تاریخ"، انباشت تجربههای پیشینیان است که به ما یاد میدهد مسیرهای منتهی به بنبست کدام است. تاریخ به ما نمیگوید چه باید بکنیم، اما به شیوهی سلبی، دست کم به ما یاد میدهد از چه مسیرهایی نباید برویم و از چه روشهایی نباید استفاده نماییم. از این منظر، مطالعهی تاریخ، ضرورتی اجتنابناپذیر برای "بنبستشناسی" است.
"بنبستشناسی" و "واقعنگری"، دو رکن اساسی نظام های هوشمند است. توجه به واقعیتها و ثبت مسیرهای منتهی به بنبست در حافظه، لازمهی کنش خردمندانه و عقلانی است. آدمیان و یا نظامهای سیاسی که بنبستها و راههای مسدود به هدف را تشخیص نمیدهند، عموما از دو بیماری رنج میبرند و مردمان را با همین دو بیماری در فراز و نشیب درد و رنج میکشانند. سرمایههایشان را در مسیر شکست خورده هدر میدهند و دچار فرسودگی میشوند.
این گونه نظامها "خودتخریباند"، زیرا:
اولا، آرزواندیشاند یعنی واقعیتهای موجود را نادیده میگیرند و به جای آن، آرزوهای خود را مینشانند.
ثانیا، فروبسته به تجربهاند. یعنی تجربههای پیشین خود و تجربهی سایر نظامها و ساکنان دورههای تاریخی را نادیده میگیرند.
این دسته از نظامها که بهرهی چندانی از عقلانیت ندارند مجبور به پرداخت هزینههای گزاف و اما بیحاصل میشوند و شکستها و ناکامیهای پیدرپی را تجربه میکنند.
مبتنی بر آن چه به اختصار آمد، تصمیمات و سیاستهای نظام سیاسی ایران را میتوان ارزیابی کرد. مثلا میتوان شیوه و سیاست نظام را در برابر مقولهی بیحجابی، مورد ارزیابی واقعبینانه قرار داد. در چنین حالتی خواهیم دید که نظام سیاسی در ایران آرزواندیش و فروبسته به تجربه است و از گذشتهی خود و شکستهایش استفاده نمیکند. گویی فاقد حافظهی لازم برای ثبت بنبستهای تجربه شده است. و درست به همین علت است که به صورت تکراری یک سیاست شکستخورده را به تکرار اجرا میکند.
بیشتر بخوانید:
وقت شمردن جوجه های آخر پاییزهفرمان به نقض حریم شخصی
نه به تحقیر
تغییرات اجتماعی پس از انقلاب
حجاب قانونی یا حجاب اجباری؟
216216